Op amper 30 jaar tijd is het aantal inwoners van onze gemeente dat niet onze nationaliteit heeft meer dan verviervoudigd. Daarmee hebben niet-Belgen een aandeel van bijna 30% in de aangroei van de Buggenhoutse bevolking sinds 1990. Eenzelfde evolutie doet zich voor wanneer de geboortenationaliteit in aanschouw wordt genomen. Dat leidt Vlaams Belang Buggenhout af uit het Rapport Nationaliteit en Herkomst, opgesteld door de interprovinciale werking Data & Analyse.

Wanneer de analyse op de herkomst[1] van de Buggenhoutse bevolking wordt toegepast, wordt er een nog genuanceerder beeld van de ‘bron’ van de aangroei van de Buggenhoutse bevolking verkregen. Zo blijkt het aandeel van het aantal mensen van vreemde herkomst in de Buggenhoutse bevolking sinds 1990 van amper 1,50% naar meer dan 9% in 2020 te zijn gestegen. (1.325 op een totaal van 14.674 inwoners voor 2020) Concreet betekent dit zelfs dat zij verantwoordelijk zijn voor maar liefst 85,53% van de totale aangroei van de bevolking in de bosgemeente over dezelfde periode.

“Natuurlijk zitten daar ook een aantal EU-burgers bij, maar het is wel een duidelijk teken aan de wand dat onze bevolking langzaam maar zeker veranderd”, zegt Cindy De Vliegher (lid van de BCSD) “Het zal dus een zekere waakzaamheid vereisen om het unieke karakter van onze gemeente te bewaren. Wie zich aanpast, is welkom, maar voor wie dat niet wil, is er hier geen plaats.”

Het is dan ook in dat kader dat het Vlaams Belang een aantal concrete maatregelen voorstelt. Zo bepleit het Vlaams Belang -net zoals in de rest van Vlaanderen- onder meer een verplichte inburgeringscursus met resultaatsverbintenis, het optrekken van de retributie op de vreemdelingenkaart naar het wettelijke maximum en de uitdrukkelijke voorrang voor autochtone inwoners van de gemeente in de sociale huisvesting.

Voor wat betreft sociale huisvesting bepleit het Vlaams Belang bovendien ook een actieve controle op onroerende eigendommen in het buitenland. De sociale huurwetgeving stelt immers dat sociale huurders geen onroerende eigendom mogen bezitten. Eigendommen in ons land worden weliswaar door de belastingadministratie gecontroleerd, maar voor onroerende eigendommen in het buitenland is die controle er niet of nauwelijks. Het is immers voldoende dat de kandidaat-huurder op erewoord verklaart dat hij of zij geen onroerend goederen bezit. Bovendien weigeren een aantal niet-Europese landen van herkomst om aan die controle mee te werken. Voor het Vlaams Belang is dit onaanvaardbaar.

Het Vlaams Belang zal deze cijfers nauwlettend blijven opvolgen en ter zake dan ook de nodige initiatieven nemen.

[1] Herkomst houdt ook rekening met de nationaliteit bij geboorte van de ouders. Als voor een bepaalde persoon minstens één van de ouders bij hun geboorte een andere nationaliteit had, krijgt hij of zij die herkomst. Indien zowel vader als moeder een niet-Belgische geboortenationaliteit hebben (die bovendien van elkaar verschilt), dan wordt de herkomst van de moeder overgenomen.